Калі ён адмовіўся ад маці, яна ў слязах стаяла і не ведала, куды ісці. Прайшлі гады. Яе не стала. На пахаванні не было яе сына Лаўрука. У яго з'явіліся дзеці. Яны ўвесь час пыталі, чаму ў іх толькі адна бабуля, на што Лаўрук смяяўся і нічога не адказваў. Прайшло шмат гадоў. Дзеці Лаўрука выраслі і пісалі яму ўсё радзей і радзей, а потым зусім забыліся пра яго. У Лаўрука памерла жонка, і ён застаўся зусім адзін. І тады ён успомніў, як ён адмовіўся ад маці, як ёй было дрэнна пасля яго адмовы ... У хуткім часе не стала і яго, і на развітанне да яго дзеці не прыйшлі.